Συνέντευξη στο Working Moms
Κάθε βιβλίο σου ξέρεις με πόσο χαρά και ανυπομονησία το περιμένουμε στο σπίτι μας. Και αυτή τη φορά επιβεβαίωσες κάθε προσδοκία μας! Τα “Φλαφ της ευτυχίας” τι έρχονται να προσφέρουν στην παιδική ψυχούλα των παιδιών μας;
Πολύ χαίρομαι! Κάθε φορά είναι ένα στοίχημα για εμένα. «Τα Φλαφ της ευτυχίας» ήρθαν να προσφέρουν χαρά και ευτυχία στα παιδιά μας. Ακούγεται δύσκολο, το ξέρω, αλλά το βιβλίο βασίζεται σε μελέτες που έχουν αποδείξει την σύνδεση της ευγνωμοσύνης με την ευτυχία στα παιδιά. Η συχνή άσκηση της ευγνωμοσύνης είναι άσκηση αισιοδοξίας και μαθαίνει στα παιδιά να ζουν πιο ευτυχισμένα στο τώρα.
Πόσο σημαντικό θεωρείς ότι είναι για τα παιδιά να μάθουν από μικρή ηλικία την ευγνωμοσύνη;
Νομίζω όλοι γονείς θα θέλαμε να παιδιά μας να έχουν ψυχική αντοχή και να διαθέτουν μια πηγή όπου θα μπορούν να αντλούν χαρά και αισιοδοξία. Στην εποχή που ζούμε η ψυχική ανθεκτικότητα είναι μια απαραίτητη δεξιότητα.
Ευγνωμοσύνη και ευτυχία είναι δύο αρετές που πολύ εύστοχα μεταφέρεις στα παιδιά μας μέσα από το νέο σου βιβλίο “Τα φλαφ της Ευτυχίας”. Τι θα συμβούλευες τους γονείς να κάνουν για να μεγαλώσουν παιδιά καλλιεργημένα με αυτές τις δύο σπουδαίες αρετές. Θεωρείς ότι διδάσκονται ή είναι έμφυτες;
Αν και κάποια παιδιά το έχουν από μόνα τους, κάτι σαν τον Οβελίξ και τον μαγικό ζωμό, έχει πια αποδειχθεί ότι μπορούμε να το διδάξουμε σε όλα τα υπόλοιπα. Πέρα από την ιστορία που μπορεί να ανοίξει την συζήτηση με τα παιδιά μας, στο βιβλίο υπάρχουν ασκήσεις ευγνωμοσύνης από την εκπαιδευτικό και kids life coach Γεωργία Σολωμού που είναι πολύ απλές και διασκεδαστικές για όλη την οικογένεια. Θέλει μόλις 21 ημέρες για να βάλουμε μια νέα συνήθεια στη ζωή μας και αξίζει να το δοκιμάσετε!
Κατά τη γνώμη σου πώς είναι εφικτό να διατηρήσουμε την παιδικότητα και να παραμείνουν τα παιδιά μας ευτυχισμένα, μεγαλώνοντας σε έναν κόσμο που συνεχώς βάλλεται από άσχημα γεγονότα;
Επιβάλλεται να κάνουμε ότι μπορούμε. Η παιδική ηλικία των παιδικών μας είναι οι βαλίτσες που κουβαλάνε σε όλη την ζωή τους και τις ανοίγουν κάθε φορά που θέλουνε να νιώσουν χαρά και ασφάλεια. Τι θέλουμε να έχουν αυτές οι βαλίτσες μέσα; Πρέπει οι χαρούμενες εικόνες, οι ξέγνοιαστες στιγμές να είναι συντριπτικά περισσότερες. Όμως υπάρχουν πλέον και μηχανισμοί που μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά μας ώστε να χτίζουν ψυχική ανθεκτικότητα ώστε αυτά που συμβαίνουν γύρω τους να είναι διαχειρίσιμα. Η άσκηση της ευγνωμοσύνης είναι μια από αυτές τις τεχνικές και είναι πολύ απλή!
Τι νιώθεις κάθε φορά που γράφεις ένα βιβλίο;
Αγωνία, λίγο φόβο στην αρχή και πολύ ενθουσιασμό. Προσπαθώ να μην επαναλαμβάνομαι και να μην μένω στην ασφάλεια του γνώριμου. Θέλω κάθε δουλειά μου να είναι καλύτερη από την προηγούμενη και δεν την παραδίδω μέχρι να είμαι σίγουρη ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα περισσότερο. Αυτό το άλμα στο άγνωστο με ενθουσιάζει, αλλά είναι και λίγο τρομακτικό.
Σου έχει λείψει η επαφή με τα παιδιά και οι παρουσιάσεις των βιβλίων; Έχεις ετοιμάσει περιοδεία;
Ναι, πολύ. Όμως μετά από δυο χρόνια χωρίς παρουσιάσεις και εκδηλώσεις, 1 Απριλίου ξεκίνησα μια πολύ μεγάλη περιοδεία σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Μπορείτε να δείτε λεπτομέρειες εδώ.
Το πρόγραμμα προς διαμορφώνεται ως εξής:
Κυριακή 10 Απριλίου: Εβόρα (Παναγίτσα Πέλλας) EvoraCafe
Δευτέρα 11 Απριλίου: Πτολεμαΐδα
Τρίτη 12 Απριλίου: Σέρρες Public Σερρών
Τετάρτη 13 Απριλίου: Δράμα Μια Φορα Κι Εναν Καιρο-storyland.gr
Πέμπτη 14 Απριλίου: Δράμα κέντρο- Βιβλιοπωλείο Πάτσης
Παρασκευή 15 Απριλίου: Γιάννενα Μωβ Κουκουβάγια
Σάββατο 16 Απριλίου: Άρτα Η πολυθρόνα του Νίτσε
Τον Μάιο/Ιούνιο θα επισκεφθώ την Κρήτη, την Κόρινθο, το Αίγιο, τη Μυτιλήνη, το Μόναχο, το Ντίσελντορφ και αγαπημένα βιβλιοπωλεία της Αθήνας.
Γιατί ένα παιδί να διαβάσει ένα έντυπο βιβλίο και όχι ένα e-book; Τι θεωρείς ότι προσφέρει η ανάγνωση του έντυπου βιβλίου;
Πρόσφατα διάβασα μια μελέτη στο Scientific American όπου συμμετείχαν γονείς και τα εξάχρονα παιδιά τους, η οποία έδειξε ότι τα παιδιά θυμούνταν καλύτερα τις λεπτομέρειες των παραμυθιών που διάβασαν σε χαρτί παρά εκείνων που διάβασαν σε ηλεκτρονικά βιβλία. Φαίνεται ότι συγκριτικά με το χαρτί, οι οθόνες αποσπούν την προσοχή κάνοντας δυσκολότερη την απομνημόνευση του υλικού.
Το εντυπωσιακό με τα βιβλία είναι ότι ο εγκέφαλος δείχνει να αντιλαμβάνεται το σύνολο ενός κειμένου σαν ένα είδος φυσικού τοπίου, κάτι σαν νοητικός χάρτης πλοήγησης. Πολύ συχνά όταν τα παιδιά αναζητούν ένα συγκεκριμένο κομμάτι του βιβλίου, προσπαθούν να κάνουν εικόνα στο μυαλό τους το ακριβές σημείο στο οποίο βρίσκεται μέσα στο βιβλίο. Σαν να ψάχνουν την αρχή ενός μονοπατιού στο δάσος φέρνοντας στη μνήμη τους φυσικά σημάδια που είχαν εντοπίσει στην πορεία, όπως μια λιμνούλα ή μια βελανιδιά.
Αντίθετα, αν και οι συσκευές ανάγνωσης ηλεκτρονικών βιβλίων προσπαθούν να προσομοιώσουν την εμπειρία των έντυπων, οι εμφανιζόμενες σελίδες είναι εφήμερες. Μόλις διαβαστούν εξαφανίζονται. Αντί να περπατάς στο μονοπάτι, παρακολουθείς τα δέντρα και τα ζώα να περνάνε, χωρίς να υπάρχει χειροπιαστό ίχνος του τι προηγήθηκε ή τι θα ακολουθήσει.
Ο αναγνώστης ενός ψηφιακού κειμένου θα πρέπει να «κυλήσει» επανειλημμένα προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση ενός ρεύματος λέξεων. Θα πρέπει να χτυπήσει με το δάχτυλό του ένα σύμβολο για να προχωρήσει στην επόμενη σελίδα και δύσκολα μπορεί να εντοπίσει ένα απόσπασμα του κειμένου χωρίς κάποια βοήθεια από τη συσκευή.
Αυτή η διαφορά είναι τεράστια για τη λειτουργία και την εξέλιξη του εγκεφάλου των παιδιών.
Εσύ γιατί είσαι ευγνώμων στη ζωή σου;
Έχω τόσα πολλά και κάθε μέρα ανακαλύπτω και άλλα. Είμαι ευγνώμων για την οικογένεια μου, για το γεγονός ότι ζω από κάτι που αγαπώ, για το ότι είμαστε καλά στην υγεία μας και για το παγωτό (όπως μου θύμισαν πολλά παιδιά στη παρουσιάσεις που κάνω αυτήν την εποχή)!
Πότε να περιμένουμε ένα καινούργιο βιβλίο “διαμαντάκι”;
Είναι λίγο νωρίς να σου πω. Αυτή την στιγμή η ζωή μου είναι γεμάτη λαμπερά Φλαφ. Παρ’ όλα αυτά θα σου αποκαλύψω ότι, αν και όπως ξέρεις έχω πολλές ιδέες που στριφογυρίζουν στο κεφάλι μου, νομίζω θα καθυστερήσω λίγο να βγάλω ένα τέτοιου είδους βιβλίο. Το «Γέτι» και «Τα Φλαφ της ευτυχίας» έχουν πολλά ακόμη να πουν και το επόμενο βήμα νιώθω ότι πρέπει να είναι λιγάκι διαφορετικό.
Πηγή: Working moms
