Συνέντευξη στη βιβλιο-blogger Βικτώρια Αλεξίου

Σας έχει τύχει ποτέ να μη γνωρίζετε προσωπικά έναν άνθρωπο, αλλά να τον εκτιμάτε; Να μην έχετε κάνει ποτέ παρέα, αλλά να μοιράζεστε κουβέντες σαν να γνωρίζεστε χρόνια; Αυτό ακριβώς ένιωσα πως μας συνέβη πριν από λίγα χρόνια με τη Μαρίνα Γιώτη και χαίρομαι τόσο που μπήκε στη ζωή μου… Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου Γέτι, η δύναμη του ακόμη, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Διόπτρα, είχαμε την ευκαιρία να ξανασυναντηθούμε…
Κυρία Γιώτη, πώς εμπνευστήκατε το Γέτι;
Από μια ομιλία ενός Άγγλου εκπαιδευτικού που παρακολούθησα στο σχολείο της κόρης μου πριν από περίπου 5 χρόνια. Είχε έρθει από την Αγγλία να εκπαιδεύσει τους δασκάλους του σχολείου και έκανε μια διάλεξη για τους γονείς. Είχα την τύχη να παρευρεθώ και εκεί άκουσα για πρώτη φορά τη θεωρία της ψυχολόγου Carol Dweck για τη νοοτροπία ανάπτυξης.
Μιλήστε μας για τη μελέτη «Mindset: The New Psychology of Success» της ψυχολόγου Carol Dweck, στην οποία βασιστήκατε…
Μελέτες έχουν δείξει ότι το IQ μας αλλάζει κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Μπορούμε δηλαδή να γίνουμε εξυπνότεροι και να δημιουργούμε συνάψεις απλά με το να προκαλούμε το μυαλό μας, να το γυμνάζουμε. Η νοοτροπία ανάπτυξης -growth mindset-, όπως την διατύπωσε η Carol Dweck το 2006, βλέπει την αποτυχία όχι ως απόδειξη έλλειψης ικανότητας των παιδιών μας, αλλά ως μια ευκαιρία να αναπτύξουν τις ικανότητές τους. Έτσι, όταν δεν καταφέρνουν κάτι, δεν σημαίνει ότι δεν είναι αρκετά έξυπνα ή ικανά, αλλά ότι απλώς χρειάζονται περισσότερη δουλειά. Κάθε αποτυχία είναι μια πρόκληση που θα πρέπει να τα ενεργοποιεί και όχι κάτι για το οποίο θα πρέπει να ντρέπονται. Κάθε φορά που δεν τα καταφέρνουμε είναι μια ευκαιρία να μάθουμε κάτι καινούριο και να προσπαθήσουμε ξανά.
Ποια η δύναμη της λέξης «ακόμη»;
Η λέξη «ακόμη» είναι μια μαγική λέξη που βοηθά το μυαλό μας να δυναμώσει. «Δεν μπορώ να το κάνω… ακόμη», «Δεν έχω φίλους… ακόμη», «Δεν ξέρω την απάντηση… ακόμη!» Μια τόσο δα λεξούλα καταφέρνει να αλλάξει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και αναπτύσσουμε τις ικανότητές μας, αντιμετωπίζουμε τις αποτυχίες και μαθαίνουμε να είμαστε ανθεκτικοί στις αλλαγές.
Πώς μια μικρή ιστορία βοηθά τελικά ένα παιδί να αντιμετωπίσει ένα φόβο του ή μία δύσκολη για το ίδιο κατάσταση;
Οι ιστορίες έχουν δύναμη και μαθαίνουμε πιο εύκολα μέσα από αυτές. Όταν ένα παιδί ταυτίζεται με τον ήρωα και ζει μέσα από αυτόν μια συνθήκη, αντιμετωπίζει την ίδια κατάσταση και φτάνει στην επίλυση μαζί του. Έτσι, σε ένα ασφαλές περιβάλλον μαθαίνει μέσα από το παράδειγμα και βρίσκει λύσεις που θα του χρησιμεύσουν και στη δική του ζωή.
Οι σπουδές σας στην εικονογράφηση και την οπτική επικοινωνία στην Αμερική στο Pratt Institute στη Ν. Υόρκη και στο Marketing και τις Καλές Τέχνες στο Georgetown University στην Ουάσινγκτον πόσο συνέβαλαν στο να επιλέξετε τη συγγραφή παιδικών βιβλίων;
Το να δημιουργώ για τα παιδιά ήταν από τα αγαπημένα project στο πανεπιστήμιο. Όποτε είχαμε επιλογή, θα δημιουργούσα ιστορίες για φανταστικούς κόσμους. Ό,τι έχω κάνει μέχρι σήμερα έχει αποδειχθεί χρήσιμο, ώστε να γίνω καλύτερη στο να φτιάχνω βιβλία και ιστορίες.
Φλερτάρατε αλήθεια ποτέ με την ιδέα να γράψετε ένα μυθιστόρημα ενηλίκων; Όχι. Με μαγεύει ο κόσμος των παιδιών, νιώθω όμορφα μέσα σε αυτόν και δεν τον αλλάζω με τίποτα. Αυτός ο κόσμος είναι τόσο πλούσιος σε χρώματα και συναισθήματα που μπορώ να ασχολούμαι μια ζωή και πάλι να μην στερέψει. Να γράψω ένα μυθιστόρημα για παιδιά, ίσως κάποια στιγμή, όταν θα νιώσω ότι έχω κάτι να πω που δεν θα μπορούσε να ειπωθεί διαφορετικά.
Πόσο σχολαστικά δουλεύετε με την κάθε λέξη;
Τόσο, όσο. Οι λέξεις έχουν δύναμη και η ελληνική γλώσσα ένα εξαιρετικά πλούσιο λεξιλόγιο, αλλά δεν γράφω για να ικανοποιήσω κάποια προσωπική ανάγκη, ούτε να αποδείξω σε κανέναν πόσο καλά τη χειρίζομαι. Θέλω οι λέξεις μου να έχουν αμεσότητα και να λένε αυτό που θέλω να πω με ακρίβεια, χωρίς όμως να προσπαθώ να εντυπωσιάσω.
Μητέρα και η ίδια, εμπνέεστε από την κόρη σας; Την συμβουλεύεστε, όταν θέλετε να γράψετε μια ιστορία;
Η κόρη μου έχει υπάρξει η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσής μου και άλλαξε τον τρόπο που έβλεπα πολλά πράγματα. Χάρη σε εκείνη έχω αναπτύξει μια οπτική στα πράγματα που δεν είχα πριν γεννηθεί. Όμως τώρα μπαίνει σιγά – σιγά στην εφηβεία και ό,τι κάνω της φαίνεται πολύ μπεμπέ. Νιώθω -και ελπίζω- ότι είναι υπερήφανη, αλλά σε αυτήν τη φάση δεν νομίζω να το παραδεχθεί ποτέ. Ο χρόνος θα δείξει.
Τι θα προτείνατε στους λιλιπούτειους, αλλά και στους έφηβους αναγνώστες να διαβάσουν σήμερα;
Ό,τι αγαπάνε και τους κάνει κέφι. Να ψάχνουν και να διαλέγουν τα βιβλία που τους ενδιαφέρουν. Εν καιρώ θα διαβάσουν καλά, καλύτερα ή χειρότερα βιβλία και θα έχουν την εμπειρία να τα κρίνουν όλα. Τίποτα δεν γίνεται με το ζόρι. Πρέπει να προσπαθήσουμε να εμπνεύσουμε τα παιδιά μας με τα λόγια και τις πράξεις μας και όχι να τα υποχρεώσουμε.
Η επικοινωνία με άλλους συναδέλφους, με επίδοξους συγγραφείς ή και αναγνώστες συμβάλλει με τη σειρά της στο δικό σας συγγραφικό έργο;
Διαβάζω πολύ και βλέπω τα εξαιρετικά βιβλία που κυκλοφορούν από Έλληνες και ξένους συγγραφείς. Επηρεάζομαι από τα καλά παραδείγματα, αλλά προσπαθώ κάθε βιβλίο μου να έχει το χαρακτήρα και το ύφος που του ταιριάζει. Οι αναγνώστες με επηρεάζουν με την αγάπη και τα σχόλιά τους. Ένα βιβλίο παίρνει πολλαπλές διαστάσεις και γίνεται κάτι μεγαλύτερο από την αλληλεπίδραση των αναγνωστών μαζί του. Αυτή είναι μια μαγική διαδικασία και νομίζω ότι διαμορφώνει τον τρόπο που θα προσεγγίσω κάθε φορά το επόμενο βιβλίο μου.
Πώς επηρεάστηκε η ζωή σας στην Covid εποχή;
Από την αρχή βάλαμε ένα πρόγραμμα στο σπίτι μας που να τα έχει όλα και έτσι τουλάχιστον νιώθουμε παραγωγικοί. Έχουμε την τύχη η περισσότερη δουλειά μας να μπορεί να γίνει από το σπίτι και βρήκαμε τρόπους και εγώ, αλλά και ο Κώστας, να επικοινωνούμε με τους αναγνώστες μας μέσω των social media, στα οποία είμαστε πολύ ενεργοί. Επίσης, η κόρη μας είναι σε μια ηλικία που έχει το δικό της πρόγραμμα, οπότε είναι πιο εύκολο από ό,τι να έχεις μικρά παιδιά. Ζούμε, όμως, τη μέρα της μορμότας, όπως φαντάζομαι οι περισσότεροι. Δεν ξεχωρίζω πια αν είναι Σάββατο ή Τετάρτη. Μου λείπουν πολύ τα ταξίδια. Μέχρι τον Φεβρουάριο ταξίδευα για παρουσιάσεις σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, πράγμα φυσικά ανέφικτο αυτήν την εποχή.
Ποιο είναι το δικό σας… ακόμη;
Έχω πολλά! Θέλω να εξελίσσομαι ως συγγραφέας, ως εικονογράφος και ως άνθρωπος διαρκώς. Θεωρώ ότι όλοι είμαστε άνθρωποι… εν εξελίξει και μπορούμε να βελτιωνόμαστε και να αλλάζουμε με την πάροδο των χρόνων. Για μένα αυτό είναι το ζητούμενο. Μέχρι που μπορώ να φτάσω; Τι… ακόμη μπορώ να μάθω;
Ποια τα μελλοντικά σας σχέδια;
Έχω πολλές ιστορίες και ιδέες στο μυαλό μου. Τον τελευταίο ένα χρόνο έχω τη χαρά εκτός από έναν εξαιρετικό εκδοτικό να έχω και πολύ καλούς συνεργάτες με τους οποίους σχεδιάζουμε να εξελίξουμε τις ιστορίες μου και σε άλλα επίπεδα. Δουλεύουμε πυρετωδώς γι’ αυτό και εύχομαι να σας έχω σύντομα νέα. Είναι υπέροχο να συνεργάζεσαι καθημερινά με δημιουργικούς ανθρώπους. Ανοίγει το μυαλό σου και ο ένας διαρκώς σπρώχνει τον άλλο να προχωρήσει λίγο πιο πέρα, να ανοίξει τα φτερά του λίγο περισσότερο.
Πηγή: V for Victoria











